YAĞMUR
Gene yağmur yağıyor ve sen yoksun...
Ektiğin fidan hemen hemen ağaç oldu, Besledimiz kedi öldü,şimdi yavrularıyla oynuyorum Arasıra gardrobu açıyorum, giysilerine bakıyorum, Parfüm kokun üstüne sinmiş, Yeni çıkarmış gibisin ama soğuk. Yağmur yağardı ve sen bahçede dolaşırdın Çıplak ayakların çamura bulanmış, Yüzünde gülümsemenle, Kollarını iki yana açar Tanrıyla konuşurdun, Ben çoktan küstüm, İçkiye verdim kendimi,kadehlerle konuşuyorum. En azından dinliyorlar... Duvardaki saat bozuk, takvim yaprakları birikmiş, Öldüğün günü gösteriyor, Sakal bıraktım,görsen tanımazsın, Arkadaşlar gelirdi ara sıra hepsini kovdum,küfrettim Ana avrat,en son vazgeçtiler bıraktılar rahat ettim. Yine yağmur diniyor ve sen yoksun, Ve ben sensiz kaderime yine küfrettim... |