Maziden...
Tebessüm yayılmış sokağa
Adım başı gülümsüyor kaldırımlar İnce ince dökülüyor bardaktan rakı İçimizde eski bir yerlerde, hasret var Adam akıllı. Kirli ellerden çok uzak bu sokak Kirpik kadar narin dallarda bahar çiçekleri Rüzgârla hasret gideriyorlar ağır ağır. İçim, çok uzaklarda Eriyiveriyor... Bahçeye topu kaçmış küçük bir çocuk Uzun uzun bakarken koca duvara Bir papatya yapraklarını döküveriyor toprağa Toprak, beyazı kucaklayıveriyor. Maziden kalma güzel bir gün bu gün Eski moda kemik saplı bir çakı bıçağı gibi Açılıveriyor gönlümüzün orta yerinde İçimiz kan kırmızı Gülümseyiveriyor... |