Ahir Zeman.Derd-i maişet elbette başta gelir. Farz-ı ayn dır, ahkamı aş-da gelir. Derd-u ğem-i, cevr-u cefayla eyler zuhur, Dik-u maişet belası cümleden evvel gelir. Hüsn-i talih, bulamaz, hüsn-ü cemal olur zeval, Ar gidüb alemde, zir-ü zeber oldi vasf-u kemal. Sa-nat piç, edep mahkum, dıl oldi mahzun-i lal. Neylersin ahir zeman, beşerde mevcud bu hal. Üdebada eser yok hal-i hüs-ni fazl-ı kemalden, İman zail, din dağidar, esermi var ad-ılden. Gel üstadım, ğem eyleme sen bu devasız halden, Zaman ahir zeman oldu, bu muzlim izmihlalden. , , |