İSYANIM BANA
İSYANIM BANA
Ben, Yine süslerken o duyguları Bir akşam vakti, Demlenirken acısından mutluluguna dogru, Terkettiler. O çok güvendiğim hayal perileri. Sanki gözlerimin önünde uyuyor gibi, Kapatmış gözlerini. Üstünü örtmeye geldim ağlayan duyguların. Bu serseri ayazlarda hiç mi acımaz göz yaşlarıma? İliklerime kadar dondurmuş, gülüyor işte, Donuyor senin o bitmez dediğin meçhul sevda. Neyine güvendin ey asi prenses, Neyini sevmedin o güzelim duyguların, Sen; bir bardak su demiştin, Ben deniz yapmıştım o yorgun gecede. Damla damla boşalmıştın gözbebeklerimden. Ama gören olmamıştı beni. Eriyorum şimdi ... Kızıl çember üstünde ter döküyorum bilen yok ki! Duyan yok ki çıglıklarımı ! Bırak kalbini, Uçacaksa uçsun artık, Ne senin gönül kafesinde kitli. Ne de bu acımasız aşkın şahidi olsun. İsyanım; Sana degil ey ela gözlüm, Beni uyandurmayan duvarlara, Ve o deli rüzğarlara, Yani bana… Şair:Kilisli Ressam Rüstem KORKMAZ |
Duyan yok ki çıglıklarımı !
Bırak kalbini,
Uçacaksa uçsun artık,
Ne senin gönül kafesinde kitli.
Ne de bu acımasız aşkın şahidi olsun.
İsyanım;
Sana degil ey ela gözlüm,
Beni uyandurmayan duvarlara,
Ve o deli rüzğarlara,
Yani bana…
Çok beğendim şiirini..Çok etkileyiciydi..
Tebrik ederim..sevgi ve saygılarımla..