DONDURDU
Bir yol’a girdimki cikmak imkansiz
Ask beni sararan gul’e dondurdu Kendi bogazimi SIKMAK imkansiz Yanip yanip sonmus kul’e dondurdu Marifeti ask’in bu imis meger Asik olan garip boynunu eger Sevdigi ugruna sanirim deger Rengini kaybetmis tul’e dondurdu Akildan cikmiyor yar’in cemali Her gece ruyasi gunduz hayali Icleri yakiyor mecnunun hali Sesi kesilmis bulbul’e dondurdu Mecnun evet mecnun bak olmus deli Durmadan akiyor goz’unun sel’i Kenara itilmek ask’in bedeli Guneste kavrulan col’e dondurdu Bindikce bindi garibin sirtina Bir kasik suda kopardi firtina Uydurdu fakiri kendi sartina Suyu cekilmis bir gol’e dondurdu Sikistirdi beni heran kose’ye Hasret koydu sevince ve nese’ye Sahip olamadim ben hic bir sey’e Kundaktaki yitim dol’e dondurdu Ah nihadim ah ah bagri col yanik Mahsumken vallahi oldum bir sanik Perisan halime dostlarim tanik Virane’ye bile bile dondurdu Genc yasimda hayatimi sondurdu NIHAT YUTR KANADA |
sevgilerimle...