söylesen sevdiğini
gözlerinin aklıma düştüğü an gibisin
damla damla yağan bir hüzün ne sevmek kolay seni ne gözlerime bakmadığını bilmek satırlar sayfalar aşklar tükettim kağıtlara döktüm kalbimin yağmurlarını sen vardın elimdeki kalemin mürekkebinde sadece sen ve mürekkep izlerim görüyorum seni hergün hersaat ve heran aklımda hayalin ne olurdu sevsen beni yada söylesen sevdiğini bir yol çizsen ikimize zambaklarla çevrili etrafımız yavaş yavaş ilerlesek keşke incitmedin hiçbirşeyi ve bitmese yol asla yürüsek ikimiz sonsuza kadar az gelir ikimize belki sonsuzluk sonsuzluktan öteye gitmeliyiz biz ama önce biz olmalıyız seninle |
az gelir ikimize belki sonsuzluk
sonsuzluktan öteye gitmeliyiz biz..
cok güzel bir siir emegine saglik.
begenerek okudum.