(Türk-İslâm mefkûresinde çok önemli bir yeri olan İstanbul’un fethinin 556. yıldönümü hepimize kutlu olsun)

İSTANBULU DİNLİYORUM

“İstanbul’u dinliyorum gözlerim kapalı”
Ne kadar da değişmiş Kadıköy, Küçükyalı
Yedi tepe dizilmiş birbiriyle sıralı
Ey İstanbul sen misin şehirlerin kralı

İstanbul’a vardığımda batıdan doğdu güneş
Peşinden kalabalık mahşerdekine eş
Çevreye şöyle baktım her tarafım tıpkı leş
Yok öyle köydeki gibi hava beleş su beleş

İstanbul’a bakıyorum sanki bir başka şehir
Bakıp şaşırıyorum nasıl değişmiş devir
Batı hastalığıyla her taraf sanki revir
Yeter artık bakamam artık sayfayı çevir

İstanbul’u dinliyorum sesler gelir çapraşık
Kâfiri müslümana, yerli yoza karışık
Gecesi gündüzü yok her daim her yer ışık
İlçe ilçeye, köy köye, semt semte yapışık

İstanbul’u düşünüyorum kararıyor gözlerim
Boğazıma düğümlendi övücü o sözlerim
Anlaşılmaz bir tılsım zannetmem ki çözerim
Bu şehirden ayrılsam eminim ki özlerim

İstanbul’a bakıyorum bana tuhaf geliyor
Alıyor insanları elek gibi eliyor
Beynimi kırk yerinden matkaplarla deliyor
Bir kuzu derinlerde ta derinde meliyor

İstanbul’u düşünüyorum nefes alamıyorum
Ecdadımın başkenti değil bu şehir diyorum
Aradığım havayı artık bulamıyorum
Bu şehirden bir an önce ayrılmak istiyorum

İstanbul’u dinliyorum sadece dinliyorum
Ara sıra hafifçe, sessizce inliyorun
Mezarımı kazmışım hepten derinliyorum
İstanbul’u dinliyor, dinliyor, dinliyorum

İhsan POLAT 16.07.2008. İspir