** S E V B E N İ **
Acıların sonsuzluğa
açılan penceresinde beni bırakıp giden sen miydin? Sen miydin fırtınaları koparan içimde aşkıdır şairin, hüznün ağlayan yüzünde Sen bilemezsin yüreğimdeki sel taşkınlarını gözlerin segâh, dudakların hüzzam en hüzünlü bir şarkıyla yerleşti iliğime öylesine dertli ki, ömrümün son hecesi Perdeleri aralayıp, mavi bir düş yarattım yalnızlığıma ve ışıl ışıl yıldızlı bir gece başlıyor Ege’de Yürüyoruz Kordon’da seninle.. sorup duruyorsun: o eski limanları gel uyut beni göğsünde bu akşam öylece yüzünü seyr edeyim ne olur anla beni, sev beni... Nuri Dağdelen |