Asla borcu olmaz zamanın
Asla borcu olmaz zamanın,
O hep alacaklıdır! Alaca karanlıktır geceler ve soğur sen yalnızlaştıkça, Gül kokusuna bulaştıkça batar dikenleri Gün gelir,gün gider... Dünü,yarına katar bugünlerin, Bir anlamsız matematiktir telaş; Sözlerin karışır gözlerinden akanlara! Asla borcu olmaz zamanın, Çekleri hep karşılıksızdır! Delice karamsarlıktır sevgiler ve azalır sevilen uzaklaştıkça, Güz korkusuna kapıldıkça titrer sokakları düşlerinin Güz gelir,güz gider... Mevsim hiç değişmez sende, Güneş parlasa da pencerende! Asla borcu olmaz zamanın, Akrebin aşkı hep yelkovandır! Ceplerinde saklarsın çocukluktan kalma heveslerini, Defter aralarında kurutursun gençliğini... Zaman hep alır senden, Çoğu kez vermesi gerekirken. Çok sevda gelir geçer, Kaçan tren misali sen seyrederken Bir bakarsın anne şefkatine muhtaç bebekler gibi; Kırışık bir yüz aynadaki! Asla borcu olmaz zamanın, O hep alacaklıdır... |