Ebruli Mevsimler
Yıldızlar gece parlar, gözlerimde doğarsın.
Sevgi olup gönlüme, yağmur gibi yağarsın. Bir demdir bu yaşanan, sonsuza uzanacak Sonsuzluğun yurdunda vuslata gün sayarsın. ***Hangi tomurcuk sensin, hangi gül senin adın. ***Şu yaşayan gönlümde dolmayacak miadın Ruhların elestinde, ahdettiğim sözümsün. Kendimi bildiğimde keşfettiğim özümsün. Sadece sensin olan, her şey seni anlatır. Alnıma nakşedilmiş, silinmeyen yazımsın. ***Ebruli mevsimlerde hüzünlerin kalmasın. ***Yürüdüğün yollarda umutların solmasın. Hangi kalem yazacak, sende olan sevgiyi Nereden bilecekler yürüttüğün kavgayı Sukut eder kainat konuşmaz olur diller Hangi kelam anlatır sana olan övgüyü ***Ölümsüz sevdalarda, sonsuzluğu çizersin ***Lâmekânın yurdunda fütursuzca gezersin. Maveranın bağrında bir gülsün açacaksın Sevgiye kanat çırpan turnasın uçacaksın. Aştığın zirvelerin bulunduğu noktada Sonsuzluğu keşfedip oraya kaçacaksın. ***Zamansız iklimlerde gönlünce yaşayasın. ***Oradan dünyamıza sımsıcak ışıyasın. Mehmet TEKECİ |
Tebrikler aziz dost. Harika bir şiir okudum sayfanızdan. Selam ve dua ile