Rıhtımda ki gözyaşları...Ayrılırken her gemi isli isli bu rıhtımdan, Dünya durur,aklıma düşersin elimde değil. İki damla yaş kan olur süzülür yanağımdan, İnim inim iniler de bu rıhtım sebeb ben değil Hırçınlaşır her geminin ardından deniz, Kendimi denizlere atasım gelir bin defa. Bu rıhtım öyle boynu bükük ki sensiz, Yüreğimle birlikte bin ah eder ardın sıra. Bir denizin iki kıyısını mesken mi tuttuk, Verdiğimiz onca söz,yemin,nasıl unuttuk, Dönmen için engel ne,denizlerimi kuruttuk. Bir vuslat olmalı değil mi nerelerde unuttuk. Deniz,rıhtım ve ben, her şey aynı aşikar, İhanet etmedik birbirimize sen hariç yar. Gittiğin o yerlerden sefersiz mi buralar, Bin artık gel gittiğin gibi,bekleyenler var. |
çok güzel bir şiir olmuş