Bende bıraktıkların
Bende bıraktıkların
sevginin yok olduğu sevginin horlandığını aşağılandığını görmek miydi yüreğinde o yüzden mi derin bakışlarına aldın beni söz vermiştim kendime yanılmayacaktım yanıltmayacaktım bir sabah kollarının arasında gözlerim kapalı özgürce yaslamıştım başımı göğsüne ve bir sabah uyandığımda sımsıkı sarıldığım o beden itiyordu beni taa uzaklara bir daha sarılmamak üzere insanlar arasında aklımı kaybetmişcesine ruhsuz öyle ağlıyordum sayende ölüme yürüyordum mayın tarlasında hırsla hiddetle avucumlarımda sıktığım senden kalan fotorafın ve isyan ediyordum yaradanıma sana kendime çelme takmıştın hayat akışıma bense seni kendimi nasıl affedeceğimi bilmezken sen sen benden af diliyor teselli ediyordun yüzsüzce oysa haksızlıktı beni gözyaşlarına boğmak insanlığımı sevgimi özgürlüğümü verdim sana sessiz ve sinsice ölüm fermanımı imzaladın sevgim sözlerim gözyaşlarım değmedi yüreğine ufacık kalmıştım devleşen suskunluğun karşısında ferah ferah kullan buz sıcaklığında ki gözyaşlarımı teninde senden giderken bilmeliydim hesapsızca sevmenin bedelini sadece ve sadece ben ödeyeceğimi eşyalarımı toplarken sevgimden bir parça sende kalmaydı odanda bir günlük odamız da saçlarımı tararken kulağımda ki bahtım gibi karataşlı küpemi bıraktım seni bana unutturmasın diye zaman yastığına dökülen simsiyah saçından bir tel aldım avuçlarıma öptüm öptüm kokladım iki damla alev topu gözyaşım yastığına döküldü bilmiyorsun benden ayrılacağını bildiğimi o yüzden ustaca saklamaya çalışıyordun ama ben seni senden daha iyi tanıyordum sonkez yürüdük yanyana gözlerime bakmıyor hep gözlerini gözlerimden kaçıyordun ya o an içim sızlıyor acıyor sana belli etmemek için yalandan tebessümlerle bezendiriyordum mimiklerimi sense acele ediyor bir an önce beni bana bırakıp çekip gitmek için can atıyordun ah bilemessin nasıl ölüp ölüp dirildiğimi hani derler ya dilek dilenince dua edilince açıklanırsa tutmazmış diye ben biliyordum benim dileğimin gözüyaşlı kalacağını o yüzden umursamadan kulağına fısıldadım bir ömür boyu yüreğimde kalırmısın diye sen alaycı gülümsemeyle biz hep dost arkadaş birbirine yürekten seven olarak kalacağız dedin dedin ama ben biliyordum bu sözleri yürekten demediğini sen ve ben bizi öldürdük ellerimizden ebediyen bu sevginin kanı damlıyacak geçmişe geleceğe sen bende acı bir hatıra ve inadına seni seven bir yürek bıraktın bende i.selin deniz |
sevginin yok olduğu
sevginin horlandığını aşağılandığını
görmek miydi yüreğinde
o yüzden mi
derin bakışlarına aldın beni
söz vermiştim kendime
yanılmayacaktım yanıltmayacaktım
bir sabah kollarının arasında
gözlerim kapalı özgürce
yaslamıştım başımı göğsüne
ve bir sabah uyandığımda
sımsıkı sarıldığım o beden
itiyordu beni taa uzaklara
bir daha sarılmamak üzere
insanlar arasında aklımı kaybetmişcesine
ruhsuz öyle ağlıyordum sayende
ölüme yürüyordum mayın tarlasında hırsla hiddetle
avucumlarımda sıktığım senden kalan fotorafın
ve
isyan ediyordum
yaradanıma
sana
kendime
çelme takmıştın hayat akışıma
bense seni kendimi
nasıl affedeceğimi bilmezken
sen sen
benden af diliyor teselli ediyordun yüzsüzce
oysa haksızlıktı beni gözyaşlarına boğmak
insanlığımı sevgimi özgürlüğümü verdim sana
sessiz ve sinsice ölüm fermanımı imzaladın
sevgim sözlerim gözyaşlarım
değmedi yüreğine
ufacık kalmıştım
devleşen suskunluğun karşısında
ferah ferah kullan
buz sıcaklığında ki gözyaşlarımı teninde
senden giderken bilmeliydim
hesapsızca sevmenin bedelini
sadece ve sadece ben ödeyeceğimi
eşyalarımı toplarken
sevgimden bir parça sende kalmaydı
odanda
bir günlük odamız da
saçlarımı tararken
kulağımda ki bahtım gibi
karataşlı küpemi bıraktım
seni bana unutturmasın diye zaman
yastığına dökülen simsiyah saçından
bir tel aldım avuçlarıma
öptüm öptüm kokladım
iki damla alev topu gözyaşım yastığına döküldü
bilmiyorsun benden ayrılacağını bildiğimi
o yüzden ustaca saklamaya çalışıyordun
ama ben seni senden daha iyi tanıyordum
sonkez yürüdük yanyana
gözlerime bakmıyor
hep gözlerini gözlerimden kaçıyordun ya
o an içim sızlıyor acıyor
sana belli etmemek için
yalandan tebessümlerle bezendiriyordum mimiklerimi
sense acele ediyor bir an önce beni bana bırakıp
çekip gitmek için can atıyordun
ah bilemessin
nasıl ölüp ölüp dirildiğimi
hani derler ya
dilek dilenince dua edilince
açıklanırsa tutmazmış diye
ben biliyordum
benim dileğimin gözüyaşlı kalacağını
o yüzden umursamadan
kulağına fısıldadım
bir ömür boyu
yüreğimde kalırmısın diye
sen alaycı gülümsemeyle
biz hep dost arkadaş
birbirine yürekten seven olarak kalacağız dedin
dedin ama ben biliyordum
bu sözleri yürekten demediğini
sen ve ben
bizi öldürdük
ellerimizden ebediyen
bu sevginin kanı damlıyacak
geçmişe geleceğe
sen bende acı bir hatıra
ve inadına seni seven
bir yürek bıraktın bende
güzel dizelerdi aşkınız büyük sevginiz yüce olsun.selam ve saygımla...