İKİLEM
takılıp kaldım
akarken içinde ya da akışını izlerken zamanın bir ırmağın kıyıya dokunduğu yerdeyim. çocuklar gibiyim. ne ırmağa giriyorum ne de bırakıp gidiyorum. takılıp kaldım. birikiyor geride günler, haftalar aylar, yıllar... büyüyor ırmağında zamanın... bir sel bekliyorum. gülerken gülüşüm bana benzemiyor konuşurken unutuyorum sözcükleri ne demiştim,ne diyecektim, bilmiyorum. bildiğim tek şeyi ise söyleyemiyorum. |