ŞAİRİN MATEMİ
bütün hesapları kapattım
alacak- borç, ne varsa. iki düz çizgi "eks" diyordu , yüreğimin başucunda bekleyen, sevdam. gözyaşı dökmek nafile nabzımın vuruşları yerine tek düz bir ses. beyaz badanalı odada, o içimi üşüten kokusu yalnızlığın.. hayata dair ne varsa kapattım işte. midem bulandı hatırlıyorum ilkin. dışarı attığım bedenimde yoktun ya artık son çıkarmalarımda büsbütün bittin . bir yüzü yıkadı eller.(im) sonra saçlar(ım) toplandı . ses(im) bir başka bütün "im"ler öldü sevdiğ.... şimdi bakıp şaşıyorum bu muydu uğruna öldüğü(m) üstelik mavi değil miydi deniz? neden matem de şehir neden hala matemde şair . 23/05/2009 |