- Paramparça bir yapbozsun artık
Odayı geçmişten beri süsleyen.
Kâh köpük niyetine gözyaşlarım
Kâh yıldızlarıma karşı seni kucaklayışım
Öpüşmelerimiz sabahlara dek.
Geçmişimin onur süsü sesleniyorum sana gülerek.
Yapbozsun,
Paramparça bir yapbozsun artık.

-Her parçam ayrı bir çığlık
Her parçam ayrı bir gece hatıra anı
Hepsi odanın ücra köşelerine kaçıştı
Hissiz, kandırılmış ama çaresiz değil
Paramparça değilim.
Sen paramparçasın hayallerinle.
Duyuyorum seni bağırma artık
Her parçan ayrı bir çığlık.

-Gülmelerimi kahkaha ettin yine
Hatıralarımı istemedim diye bittin ya bende
Kahve fincanı.
Hiçbir şahit istemem geçmişime dair
Sus artık yeter.
Hatırın yok diğerleri gibi bende
Susmuyorum bağırıyorum
Her parçan eski bir film
Komedim.

-Kıyamadın fotoğraflara yaktım diye geçiniyorsun
Hatıralar saklanır ölmez.
Sen imkânsızı istiyorsun.
Şahidin oldum nikâhta
Yıllar sonra tektin başkasıyla aynı odada
Şimdi paramparçayım ama
Onurunda pek farklı değil.
Bitmeler başlangıçlara engel değil.

-paramparçayım bende
Sende.

-durumumuz farklı değil

-istesem de istemesem de

-ateş hatıralara düşman değil.


-aldatacağım senide
Meyhaneler bekler beni
Affet beni kahve fincanı
Paramparçayız
Sende, bende

-Yollar seni çağırır
Aşkın kokusu toprakta bile yayılır.
Meyhaneler sürüklemese de seni ona
Bak işte karşıda orada yanında
Seninle hala.
Öp onu
Çek içine yaşa.
Yaşadıkça ipler sende
Aşkta, nefrette.

Mertcan Akkoyun
’’balaban Kent Şairleri’’