soyu bozuğunSOYU BOZUĞUN Girme meclisine soyu bozuğun Çok geçmez ortaya koyar özünü Biner tepesine bağrı eziğin Kendi kuralıyla oyar gözünü Üfürükle dağı taşı yürütür Çöle sandal atar gölü kurutur İçinde kin besler zorla sırıtır Yalan balçığıyla boyar yüzünü Çiğ pişermi kor ateşe girmeden Ham has edilemez emek vermeden Çam devirir gönül kırar durmadan Baştan söyler son diyecek sözünü Çok kılığa girer ortama uyar Her türlü lüzumsuz olayı duyar Sevgiyle yalanı yan yana koyar İş işten geçince döver dizini Toprağa düşmeden yeşermez tahıl Kalemsiz tetikçi olurmu ehil Mızrabın dilini bilmeyen cahil Odun sanar DİDARİ’nin sazını Pakize ALTAN |