ruhum üşüyor...ayaza durmuş yüreğim yine ay tüm dolmuşluğuyla asılı geceye tüm sesler susmuş yıldızlar bile saklanmış göğün göğsüne karanlığı emzirirler gözbebeklerine her gün doğmadan ölür ellerimde düşlerse düşmekten kan revan kanar dilleri tümcelerimin bir âh etsem dağlar duramaz önünde toz duman kimliksiz sevdalarda yittim ben bir ömre sığamadım sığınamadım hiç bir yüreğe bir gülüşe sattığım da oldu bazen acıları zaman basıp unuttuğumda en acıyan yanlarımsa sustuklarımda adı huzur olan bir mabedi düşlerim şimdi ruhsuz sevişmelerden uzak bir dokunuşla alev alsın geceler ateş düşsün sineme sağanak geçişli hüzün terk-i diyar yurdumu sürdüm yüzüme bir yanı kırık umudu Gülay Bulut |