Evde oturup da çıkmayanlar Ziya Osman SABA okumalı, bak bakalım var mıymış Şair yok muymuş? :))

Bir zamanlar şairler vardı, onları beğenerek okurduk,
Daha da öncesinde yaşayan halk ozanlarımız vardı,
Gezgin aşık gibiydiler doğada özgürce dolaşırlardı,
Kelimeleri de özgürdü, dudaklarından dökülüverirdi,

Zamanla dünya değişti, sanki objeler yer değiştirdi,
Şairler değişti, şiirler de, elbette ki biz insanlar da,
Madem ki değiştik öyleyse başka dünyalar kuralım,
Bizler de farklı eserlerin altına imzalarımızı atalım…

Düşünüyorum da, birlikte acaba neler yapabiliriz?
Belki Ali’nin külahını alıp Veli’ye giydirebiliriz,
Biri küser öteki de sevinir, bize düşen seyretmek,
Dünya zaten böyle değil mi; küse küse büyümek…

Neyse, yine laf uzadı, bugün de böylece geçip gitti,
Biz de gitmeden önce gereken tedbirleri alalım bari,
Önce bir yol açalım, sonra karşıya geçelim, ve işte…
Bu ’işte’den sonra laf bitti, köz de söndü, gidelim...


çok takdir ettim
şiir
ve şairi.

yaşayan bir hayat gibisin
şair.

Valla ne diyeyim çok güzel dile getirmişsiniz harikaaaaaaa yüreginize saglık tebrikler