Söyle...
Gece bir yıldız tutacağım
Adını vereceğim Her gökyüzüne baktığında beni hatırla Hasretini gözlerime resmedeceğim. Seni kalbimden sevdiğimi söyleyeceğim Yıkılmazdım biliyorsun öyle hafif rüzgarlarda Ne kadar ağır gelse de hayat Küsmezdim Bahtımın kara yüzüne Umudumu tüketmeseydi yalnızlık Savrulmazdım dümeni kırık sandal gibi Yolumu gösteren yıldızım düşmeseydi yerinden Solmasaydı güller sararmasaydı yapraklar Ayrılık bu denli ağır gelmezdi Belki son bir kez baksaydın gözlerime Akşam gün battığında Pencereye çık adımı söyle Yüreğinde bir kabarma gözlerinde buğu İçini yakan bir rüzgar Gözkapaklarını sıkan ızdırap Dudaklarını kanatan ağrı Dilin damağın kurumuş Çöl fırtınalarına tutulmuşsun Ve işte ben gelip durmuşum öyle İşte ben her gece seninleyim böyle… Ne kadar mahzundur gece Yokluğunda söner yıldızları Derin bir bıçak yarası olur yokluğun Hüzünlü bir şarkı nakaratı Dilimde adın sayıkladığım son hece… Nasıl yaşanıyor bilsen Nasıl da bitiyor biriktirdiğin her şey Dönülmez yollar seçiyorum Sen gittiğinden beri Son istasyon bahçesindeyim bende Ağıtlar yakma dilin yanmasın Beni kalbinden sevdiğini söyle… Bu gün de gittin ardında bırakıp kirli camları Bütün hatıralar yüzüstü şimdi Koyu karanlık susturuyor kuşlarla İçimden sana doğru koşan sözleri Ne olur batmadan bu kızıl grup Bana döneceğini söyle… 20/05/2009 Orhan BEKTAŞ |
güzel bir çalışma
saygılarımla.