Yaşanılanların gizi, yük, ayrıca şiirin yükü, seçilmiş kelimelerdedir . Yazgıdır onlar, dosttur, çıtanın üstünde duruş, gündür endişesine şairin kelimeler; yoğundur oldukça, derindir ora¬da, onların yapısı içinde; ilgisi, sevgileri, sesi, felsefesi, her şeyi vardır... Doğrusu kelime seçimi bir marifettir şiirde. Aynı zamanda, şairin metaforik ışımasıdır kelimeler şiirde. Çünkü şiir, sıradan açıklığı kabul etmez. Güzel olan çamurda kalmaz, bulunur, şairin kendi kozasını ördüğü ve örttüğü çağıltılı sesiyle kelimelerini bulduğu gibi. Sahih olan şu ki, her şiir kendi kelimelerini, aktarmalarını, söz varlığını seçer, bunlarla yetinir, hayatiyet kazanır. Bu bağlamda, kelimeleri tanımak, onları sevmek, onlarla iyi geçinmek gerekir. Çünkü şairin sığınağıdır kelimeler, anne kucağıdır, evidir, evinin güzide parçalarıdır. Kelimelerin evi dildir. Orda döner, içlenir, söyleşir ruhunu kollayan ve diri tutan mayayla şair. Her şiirin bir kaderi vardır. O kader içinde her kelimenin de bir kaderi vardır. Dil olma serüveninde kelimeler, şairin kaderiyledir. Her insan gibi şair de, diyeceğini kelimelerle söyler… Şiirin has ırmağında süzülerek, onlarla arayıp buluyor şair, kuğusunu. Onun içindir ki şairin şiirine seçtiği kelimeleri tespit etmekle gidilir.
Siz bu güzel şiirinizde bunu başarmışsınız.
Tebrikler.