Ansızın Gel
Mavi gökyüzünde akis yaparak sesim
Düştü denizin sessizliğine Sabahı beklemeden içindeki özlemle Balıkçılar yola koyulduğunda gel… Kül rengi şafağı yırtarken umut Mehtap ta kaybolsun ayak izlerin Işıklar söndüğünde şehrin her köşesinde Denize ayın şavkının vurduğunda gel… Katmerleştirmeden özlemimi ufuklara Günü karşılarken ayva dalında çiçek Koyu karanlıklara dinlerken türküleri Dizelerde rakının dibine vur da gel… Beni düşürmeden gelişlerinin heyecanına Dinmemiş nisan yağmuruyla sarmışken duvarlarda İlkbahar çiçeklerinin kokuları Yüreğin elinde aşka durduğunda gel… Hesap kitap yapmadan, takvimlere bakmadan Bir gece yarısı ansızın, habersizce çekip de gel… Erdal İrfan / Ayvalık 22.04.2009 saat 01.15 |