otobüsasfaltsız yollarında salınıp gözlerinin senden geçer Hâk ‘ka yürürüm.. Bekleşilirken yaşam denen durakta gelmesi muhtemel otobüstür ölüm rezerve edilmiş ömrüne nihayet dünya hiç yokmuşçasına solmasını yeğlersin son seferinde ki kıymeti kıyamete saklıdır ömrün.. varlığa elveda derken kucak açılır sonsuzluğa o sonsuzluk boşluktur ? hayale tapınan insana.. gerçeğimi dolduramaz hiçbir tarif anlatamam ki amenna dediğim gerçekler karşımda birer birer muhalif gülüşü solduran bakışta ki istek gidişin ardından dur durak bilmeyen gelmedikçe anlaşılmaz kahpe miymiş felek.. Her hayat doğruyu barındırdığını zanneder Sonuçtan haberdar eder mi gidişler ? Mehmet Kara |
Esen kalın.