Öyle bir anda çıktın ki karşıma!
Tutuldum o anda sana…
Gözlerimi sen açtın dünyaya.
Söylemeli miydim bir anda
Bilmiyorum…
Tedirgin olduğum zamanları keşke geçirmeseydim.
“Ya seni kaybedersem?” düşünceleri yaktı içimi.
Konuşmak istedim seninle gün geçtikçe,
Sesini duymak, o kadar mutlu ederdi ki beni!
Seninle konuşurken tek düşmanım, zamandı…
Öyle hızlı akıyordu ki,
Kısıtlıyordu konuşmalarımızı…
Konuşmaların etkilerdi en fazla hep beni…
Sonra, sonra resmini göstermiştin.
Ve tekrar sana âşık olduğumu hissettim kendimde…
Hiç bilmediğim, anlamadığım duygular hapsetti beni içine.
Sardı, sarmaladı, bağladı beni sana delice…
Geceleri uyuduğum saatlerde artık sen olurdun uykumun yerine gözlerimde,
Rüyalarımın sahibi oldun, görürüm hep ikimizi birlikte.
Gün karanlığını içine çekene kadar düşünürdüm seni.
Tan yeri ağardığında, gözlerimin aralanmasıyla girerdin hayalime…
Yapacağım işi yapamaz, yürüdüğüm yolu şaşırır oldum.
Beynimi sanki sen kontrol ediyor, sen yönetiyordun…
İçimi kocaman sen kapladın.


Ne vakit seni düşünsem;
Sıkıntılarımın hepsi tükenirdi içimde.
Tebessüm oluşurdu dudaklarımda ve gözlerimde…
İsmini nerde duysam, nerde okusam;
Titrerdi yüreğim, heyecanlanırdı kendince.
O kadar mutluydum ki seninle…
Sana açılamamam canımı acıtıyordu, o düşünceler içinde.
Ve bir gün her şey değişti dediğinde,
Hayatım kararmıştı, artık hiç bir şey yoktu elimde...
İşte o zaman ne varsa içimde,
Hepsini döktüm yerlere.
Ağlamıştın ve bende çok pişmandım, keşke baştan söyleseydim diye…
Artık çok geçti derken sen ayrıldığını söylemiştin,
Sevinmeli miydim, üzülmeli miydim bilmiyorum.
Aslında seviniyordum kendi açımdan
Ve benim için her şey yeniden başlıyordu.
Zaman geçtikçe daha bir sevmeye başlamıştım seni.
Tarif edemediğim bambaşka bir sevgiydi bu
Bambaşka bir sevda!


Kasımın birinde her şey benimdi artık!
Hayatımda hiç o kadar sevinmemiştim…
Teklifimi kabul ettiğinde…
Senden başka ne varsa artık umurumda bile değildi.
Gözüm sadece seni görüyor, kalbim sadece seni atıyordu…
Üzüntülerimiz, sevinçlerimiz, mutluluklarımız oldu elbet,
Her dertte, her sıkıntıda beraberdik…
Geceyi gündüze katar, zamansızca konuşurduk.
Olmadığın zamanlar, sıkıntılar eklenirdi üzerime bir bir…
Verdiğimiz sözler, büyük yeminlerimiz vardı.
O kadar çok dua ediyordum ki Allah’a, bizi kavuşturması için
Geceleri resmini göğsüme koyup,
Öpüp öpüp koklardım ağlayarak…
Ve büyük bir inancım vardı; Rabbim bizi kavuşturacak!


Hayatıma girdikten sonra her şeyim değişmişti;
Ömrüme ömür, canıma can kattın,
Neyim varsa, hepsi sendin
Sendin her şeyim!
Hayatımda ilk sende tattım böyle bir sevgi
Ve ilk seninle yaşadım aşkı, her şeyi…
Uzaklığın dokunsa da yüreğime,
Yollar ayırsa da bizi,
Sana olan bu sevgim, hiçbir zaman eksilmedi…
Nedensiz ağladığım zamanlar da oldu,
Aslında koca bir nedeni vardı o gözyaşların
SEN…
Bu uzaklığı düşündükçe;
Önümde ne varsa yıkasım gelirdi,
Haykırasım gelirdi seni semaya…


Sensiz hiç bir şeyin faydası yoktu bana,
Hiç bir şey önemli değildi senden başka…


Paylaştığımız o kadar çok şey var ki!
Yaşadık her şeyi, mutlu günleri, hüzünleri…
Senin beni üzdüğün, benim seni üzdüğüm zamanlar oldu, evet!
Ama işte onlar yüceltirdi sevgimizi…
Sevdiğim!
Sensiz hiç bir şeyin tadı tuzu yok!
Öyle yalnızım ve öyle eksiğim ki…


Sen olunca her şey tam,
Yokluğunda ise her şey eksik…


Gülen yüzüm gülmez oluyor,
Heyecanlanan yüreğim, yokluğunda kan ağlıyor…
Ne yapacağım sensiz?
Gönlüm hep çaresiz…
Geceleri yıldızlar anlatır derdimi birbirlerine,
Ve o hüzünlü gecelerde,
Yürüdüğüm loş ışıkların altında
Acıyor dertler bir bir…
Kimseyi kazımadım seni kazıdığım gibi yüreğime,
Ve jiletler vurmadım kalbimin üzerine…
Kimse için, ağlamadım gecelerce,
Yumruklarım hesap sormadı kimse için duvarlardan,
Sebebim yoktu yaşamak için bu lanet hayatta!
Ta ki sen çıkana kadar karşıma…
Sevdiğim!
Bu yürek ölür senin için…
Birlikte baş koyduk bu hayat yoluna,
Tut ellerimi, birlikte gidelim sonsuzluğa…
Unutma ki!
Sen, içimdesin hala…
Saklısın bende ve hep kalacaksın bu kafeste…
Ömrümün sonuna dek yaşayacaksın içimde.
Seni sevdim, hepte seveceğim…


RÜZGÂR..