duymazsın kızım...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın bir hikayeymiş evet..ve bitti sonunda..herşey o tozlu sandıkta...
Kan revan gözlerimin ışığı olsan… Seni görsemde sonra gam yemem ölsem… Baharın ortasında kurusam kalsam… Doya doya birkez seni koklasam kızım… Üzerime karlar yağmurlar yağsa, Gören herkes beni mutlu bir adam sansa, Şeytan bile halime üzülse yansa., Avucunun teri ellerimde soğusa kızım… Güle oynaya kandırsamda herkesi, Biliyorum bu dert yaşatmayacak beni, Gözümün bebeğinde kanlı yaş gibi, Ağlaya ağlaya sana gelebilseydim kızım… Sana yazıyorum sensiz dünyamdan, Vazgeçtim gülmekten zevkten umuttan, Bir kapının sahte aralığından, Baba diyen sesini birkez duysaydım kızım… Güneşten aydan ottan taşlardan, Yağmurdan çamurdan kardan borandan, Dört mevsim yedi kıta okyanuslardan, Saçının bir teli gelseydi kızım… Şaşırmamak mümkün değil acı yazıma, Doyamadım kara gözlü AZRA kızıma, Hiç düşünmez bir anda kıyardım canıma, Birgün sana kavuşma umudum olmasa kızım… Beyaz teller birbir süslüyor saçımı, Bilemem bu kederden nasıl kurtulacağımı, Babasız büyüyen yetim başımı, Taşlara vurayım gel diye kızım… Engin çıkamaz düştüğü yerden, Bir haber bekler kuşlardan yelden, Karanlığın ortasında mezar bir evden, Sana seslenir duy diye…duymazsın kızım… |
delicesine çabalarsın
elinden kayıp giderken
gerisi tarifsiz bir boşluktur
zamanı durdurmak istersin
bir nefes daha almamak için
ama
olmuyor işte
bir gün, bir gün daha
bakmışsın ki yıllar olmuş onsuz
dayanmışsın bir şekilde
ne şekilde olduğu
işte şiirde...
üzgünüm yaşananlara...şiir için ...