Yaratılış
Bir benle sen yaratamadık o büyük sevdadan...
Gece güneşi gibi asla doğmayacak bir hayaldin gözlerimde, ve hiç açmayacak papatyalarla donatmıştım bahçemi Kara bir hiçlik duygusuydu yüreğimdeki belki de... Yangın misali ateşlerle kaplı yüreğimde Sonu olmayan bir dönüşümdü yaşadığım ve olmayacak bir düştün gecelerimi karartan Vuslatında çocukluğumu bulurdum Ne çok ağlardım gecelerinde Ne çoktu kalp yorgunluğum ve ne kadar küçüktüm gözlerinde. Bir senle ben yaratamadık o büyük sevdadan... Türkü gibi dilime dolandığın anlarda Kaç mısralık sevgin vardı ve kaç satır yazardın uğruma? Gelişinle doğan güneşe yüzümü döndüğümde Yüreğimi ısıtır mıydı gözlerin ve kaç parçaya bölünmüştü ellerim sen giderken? Hangi sevdalardan geçtin beni kedere koyarken... |