GEL..
S e n i !..
yağmur sonrası aniden çıkıveren gökkuşağını bekler gibi beklemekteyim.. sensizlik önce böğrüme oradan kalbime hançer gibi saplanıyor.. sensizliğimde bulutlar boşalırken hüzünlü şarkılara özlem duyuyor içimde kocaman bir hiçlik yaşıyorum... sensiz sızılarım öyle çok ki!. gözlerim kendi içime dönük sana doymamış yanım hep boşlukta... kanayan yaralarıma melhemim benim vazgeçilmezim tüm sözcüklerimin sahibi bitsin artık bu hasret gel!..gel!.. vuslat çığlıklarının hazzını yaşayalım gözlerimizin buğulu bakışlarında k a y b o l a l ı m... sen ve ben... Bahar Tülay Kıran 2006 |