DOSTLAR DERGÂHI
Yârenlerle sohbetin hazzını tattı gönül
Vuslata vardım yine sevgi güzergâhında Istırabı, acıyı, kederi attı gönül Yaramı sardım yine dostların dergâhında Yürekten selam verdim candan selamlar aldım Ney ile çağladım da kemanla sessiz kaldım Aşk-ı muhabbet ile yandım fasıla daldım Eriyen kardım yine dostların dergâhında Leylâ ile Mecnun`un öyküsünü dinledim Şirin ile ağladım, Ferhat oldum inledim Şimdiki sevdâların aslı yokmuş anladım Çöldeki hardım yine dostların dergâhında Sedirde nargilemle acı kahvemi içtim Yunusu okudular bittim kendimden geçtim Sevgiden libas giydim, nefrete kefen biçtim Âleme yârdım yine dostların dergâhında Hilâl ile yıldıza yüzük taktım sözledim Rüzgârları üşüttüm, alevleri közledim Düşlerimi öldürdüm, hayâlini özledim Hasreti vurdum yine dostların dergâhında Gece gülümsüyorken usul usul sabaha Cemâlin düştü suya, yürek tutuldu âha Yanağında gamzeye, gözündeki siyaha Saati kurdum yine dostların dergâhında Ayrılığın vaktiydi hazan çağırıyordu Gökten nur yağıyordu, ezan çağırıyordu Âlemleri rahmetle yazan çağırıyordu Huzura durdum yine dostların dergâhında |
Gökten nur yağıyordu, ezan çağırıyordu
Âlemleri rahmetle yazan çağırıyordu
Huzura durdum yine dostların dergâhında
çok harika bir şiir olmuş üstadım.
yürekten kutlarım.