Allah selamıyla başlayıp söze,
Besmele ile giriyorum, temele, öze.

Tanrı misafiriyim.. Kimbilir nereden?
Sor, haber vereyim bizimkilerden..

Dedemin biri Abdükadir hacıdır kendi.
Cihan savaşını yaşayanlardan..
Canlı tarih gibiydi, tarihi iyi bilendi.

Anamın anası Seyyid Aliler’den,
Gönül sultanlarına yoldaş velilerden.
Çağrılınca ’Mevlidhan Hanım’ derlerdi..
okudukça ağlardı ağlatırdı..
gürül gürül gürlerdi.

Bir dedem İmam Abdullah Efendi,
Fatih Camii’nde kalmış.
Büyük zelzelede zikrederken ölmüş.
Yıltarıçlı Ayşe ninem sabretmesini bilmiş.

Babam, Hacı Abdurrahman ocağından geliyor,
Kelkit Vadisi’nde Giresun yöresinde tanıdıklar..
Babamı Bektaş Ağası olarak biliyor.

İzini ararken yaylalarda, gözelerde gördük,
Kimliğini, varlığını, ekmeğini yiyenlerden sorduk.

Aydınlık yaparmış zor geceleri,
Hep hayıra yorarmış düşünceleri.

Veyisoğlu,Tosunoğlu, Kınıklı Hoca yeri geldikçe,
Mehmet Okuyar’ın hayat kavgasını bildiriyor..

Çay sohbetlerinde hatıralar canlandıkça
söz arasında söze..

Nalbant Hasan, Hammal Ramis, Kasap Osman,
Bulancaklı Nazmi, Keşaplı Azmi, Yuvalı Yusuf..
Şebinkarahisarlı Durmuş Limon Giriyor.

Benim için de Bizim Hikmet öğretmendir..
Şair, yazar; yazar, çizer, diyorlar.
Mazlumları arar, sorar..Viranelerde gezer diyorlar.

Erenlerin sözlerini okumak yetmez,
Umutla yaşamanın kaidesine uymak gerek.
..................................................................

Bütün gayemiz eylemlerle Allah’a yakın olmaktır.
İman zenginliğiyle kadir kıymet bilmektir.

Malvarlığımızın değeri yok birgün biter..
Gönül dostlarımızı yanımızda görmek yeter.

Hikmet OKUYAR
16.Kasım.1986 - 2006, GİRESUN