Bu dünyada ömrün geçti kış gibi,
Dertlerin elinden gülmedin anne.
Kanadın kırıldı göçmen kuş gibi,
Dertlerin elinden gülmedin anne.

Kanat gerdin üstümüze şefkatle,
Günlerin hep geçti çileyle dertle,
Ömrünü geçirdin bin bir zahmetle,
Dertlerin elinden gülmedin anne.

Bizler de kırgınız derdin elinden,
Yaktı felek bir cahilin dilinden,
Başına gelenler anlar halinden,
Dertlerin elinden gülmedin anne.

Kimseyi suçlamam böyleymiş kader,
Şu yalan dünyaya gelenler gider,
Kimi rahat yaşar kimi derbeder,
Dertlerin elinden gülmedin anne.

Babam yavrum diyemiyor diliyle,
Elimi tutmadı sıcak eliyle,
Güzel günler gitti bahar seliyle,
Dertlerin elinden gülmedin anne.

Nerede babamın sıcak kucağı,
Annem yalnız yaşar yok yakacağı,
Dumana büründü baba ocağı,
Dertlerin elinden gülmedin anne.

Hasretin sancısı sinene vurdu,
Talihsizlik yerden yere savurdu,
Peş peşe acılar yaktı kavurdu,
Dertlerin elinden gülmedin anne.

Kaya der çileyi çekemez oldun,
İhtiyar olmadan sarardın soldun,
Yavrularım diye kederle doldun,
Dertlerin elinden gülmedin anne.

Osman KAYA