ADINA
senin bedeninde goruyordum
acilarini dünyanın... teninin tadinda etiyopya’da kahve toplayan küçük çocukların ter tadı wardi ... o çocugun terini silerken elini alnına goturmesidir kahweye tadını weren... seninle sofrada o cocuğun yuwarlanırken sert kayalardan sepetindeki kahve tanelerini tekmeleyip kolunda kanayan yerine üzülürdük en çok hani sen yürürdün ya ardım sıra, gün batımına ahkam keser gibi. we seslenirken ’’yarın rızkımız bir başak belki... belki bir mısır tanesi... belki açiz yarin ama unutmaki yer yüzündeki açlik aç gözlülüktendir...’’ derdin sana çekerdim gemilerimi o an demir atıp yüreğinde nefesinde afrikadaki çocukların nefesini koklardım... 08/05/09 wenamir |