not:eski bir hançer yarasına cevaben
içimden gelenleri yalın halleriyle aktardım,şiir oldu.
amacı,hedefi ve aracı olmayan, kendi başına,sade. çığlığı ellerce boğulmuş, kendince tatminkar. aklına gelecek bir şey yok ki, ya da seni taş kalpli bilecek? sen düşman olmadın bana, düşman beni bekleyen gelecek. çok uzaktasın anlaşılan, beni çoktan terketmişsin, haleti ruhiyem sensin, oysa sen recm etmişsin günahların en büyüğü şimdi dipsiz çukurum, dipsiz çukur konuğum, tek misafirim sensin. fakat sen yeni açan bir çiçek, çevresine işkence eden, ya da herkes yanında mesut, memesi olmayan tek veled,ben. herkese eşit hürriyet, sen ılık nihavend, İstanbul’da bir nefes, konstantin gibi enfes, bir tek bana gülmeyen........... |