Allah'ım... (2)
Yine ben geldim Allah’ım
Sıkıldım da geldim Allah’ım Çıkaramadım ,gözüme batan dünya çöpünü gözümden Kalbim çok ama çok acıyor Allah’ım! Günahlarım ne çok benim, Bilmiyorum güvendiğim neyim var benim? Neyimle gelsem, yetmiyor yine benim kelimelerim, Günah hamalı bedemin,kalbimde kirleri ettiklerimin... Sadece senin adın serinletiyor içimi Allahım Tüm aradıklarım Sende;ne olur ,hoşgeldin de Sen de Ten kafeslerine hapsoldu Yusufi sevdalarımız; Dinmiyor bir türlü, türlü arzularımız... Yaşadıklarımız hep sanki hazan mevsimi Dillerimizde hep hicran besteleri Ah deli gönlüm ney gibi inlese, Ulvi sadaların esrarını dinlese Derdi isyanlarım olsa da amansız Kapında gedayım ben Allah’ım Cümlelerimin öznesi sen ol Allah’ım Ne olur kalbime üns esintileriyle dol Allah’ım Bir tatlı huzur Kalamış’ta kalmasın Alnımı secdeye dayayışta yahut Allah’ım deyişte buldur Allah’ım Kanadı kırık kuş gibi koyma bizi Uçsak uçur, göçsek göçür bizi Yardan da geçir,serden de Yeter ki; bizi bize bırakma Allah’ım! Allah’ım işte ellerim,işte yüreğim, Ne olur! bırakma beni bana... Ne çok muhtacım Allah’ım sana Allah’ım ,tut ellerimizi Günah bana yakışmıyor Allah’ım Af sana öyle yakışıyor ki… Ne olur bırakma Allah’ım Kullarını Ne olur!… 13.04.2007 |