örtülü cinayetlerin faili bu sözcükler.
Hatırlanan zaman önce ezilen bir köpeğin can çekişmesini görmüştüm.
Şimdi sözcüklerinde can çekişen duyguları görüyorum.

Sözcüklerle iyi oynaşıyorsun genç adam.Ölüm şairine saygıyla.

snncn tarafından 5/7/2009 1:00:50 PM zamanında düzenlenmiştir.

harika bir şiirdi....her kelime anneye adanmış...yüreğinize sağlık....

en çok yanan anne olduğundandır ki en son söz ona söyleniyor...

duyguluydu şiir...

Yiten... (anne...okumayacakmısın...?)



Daha başlamadan biten bir adamın aynadaki yokluğuyum ben..
Mevsim bahar olmaz bir daha...
Erteledim tüm sevinçlerimi,
Ve bir daha belki de hiç görmeyeceğim,
çocukluğumda kalan o içten gülmeleri...

Kanadı kırık,kimsesiz yiten bir adamın nasır tutmuş elleriyim ben...
Yüzüme bakmasın kimse utanırım kendimden.
Yedi kat dibinde kalmışım çıkamıyorum o yerden,
sırtım hep hançer izi,ellerim kelepçeli,yüreğim acı acı kanıyor şimdi...

Ölüme terkedilen sefil bir adamın,
muhtaç olduğu bir dilim umudum ben...
Bir parça bile umudu olmayan,
deva olduğum onca insanın gülen yüzüne rağmen,
hep yarım kalmışlıklarla bakıyorum dünyaya,
ağlıyorum gözyaşlarım gözümde birer hüzün tanesi....

her kavgada yenilmiş,
ihanetle süslenmiş,
ve hızırın bile yetişemediği sıkışan kulun,acı dolu hatırasıyım ben,
anılarla avutuyorum çocuk kalbimi...
ki anılar da yaralıyor hiç gülmeyen bu hüzünlü çehremi...

Herkesin unuttuğu ama hiç unutmayan o yitik şairim ben...
Engin´e söylerim derdimi,anlarmı ki bilmem...
Yazarım herkese hayatı,insanı,aşkı,
ve kimseni bilmediği o uzak yerde ölüyüm ben..
Annemede söyleyin ne olur,bir gün bile mutlu olamadım ben...

Çok duygu yüklü stem dolu bir şiirdi tebrikler dost,kaleminiz daim olsu,saygı ve selamlarımla