OTUZÜÇ KÜÇÜK BEDEN
Siyaha boyandım baştan aşağı
maviler uzak dursun benden.. Ateş böceklerimi kaybettim ışık vermiyor artık ümitlerim. Bugün ne şiir yazabilecek kalemim... Ne şiir okuyacak yüreğim var. İzmirle ağlıyorum ben... Her anne kadar içim yanıyor. Bu kaçıncı Allahım bu kaçıncı... Ne azrail yoruldu ne yollar ... Küçük bedenler gelincikler gibi toprağa savruldu... Bir yerde minicik bir pabuç... Bir yerde yarım kalmış bir çikolata... Ellerde siyah mezarlar... Çığlıklar atıyor ambulanslar... Ateş düştüğü yeri yakıyor... Ahhh bu analar kaçtır kurban veriyor! Yüreğim kanıyor, kader değil bu isyan ediyor... Otuzüç küçük beden benden dua bekliyor.... Mavi kuşlar hayallerine gidiyor... |