LEYLA İLE MECNUN
Aydan gelen ilahi ışık
Leyla’m senin hâlene aşık Bahçesinde asma sarmaşık Yatıp semaya bakar Leyla’m Sokağından bir köpek gelir Gözlerinden öpesim gelir El cahildir, nereden bilir Onun başını okşar Leyla’m Çorba dağıtır gariplere Başıma vurur kepçe ile Avazım çıkar gâiplere: “Meylin vardır, bilirim Leyla’m !” Sabah uğradım sokağına “Hiç mi sabrın yok?” dedi bana Çöllere düştüm yana yana Elden haberim alır Leyla’m Leyla’nın aşkıyla sarhoştum Softanın önünden geçmişim Öğle namazını bozmuşum “Yapma, günahtır.” dedi Leyla’m Sultan benim hâlimi duymuş Leyla’mı pek de çirkin bulmuş “Demek, Leyla dediğin buymuş.” Sultan bilmez, güzeldir Leyla’m Hayalin durur gözlerimde Nereye baksam sensin Leyla’m Muradım ölmek dizlerinde Aşka “bela” dediler Leyla’m Buğz etmişim artık dünyaya Nikah eyle beni belaya İstersen haram kıl Leyla’ya AŞKIMI SONSUZ EYLE MEVLA’M ! |