arka penceremin neşesi
Hava soğuk
Gece karanlık,hüzünlü ,ürkütücü Şehir sessiz.. Hiçbir evin ışığı yanmıyor artık. Vakit çok mu geç yoksa? Evden çıkmak istemiyor canım. Dışarıda senin izlerin ,sokakta ayak seslerin Evde telefonun calışı Uzanmıyor elim radyoya Telefonun her çalışı heyecanlandırıyor beni Çıkmıyorum artık arka tarafa. Belki diyorum, hani belki,bir mucize filan, Küçük bir kaçamak, masum bir bakış? Ama nafile... Yine hayal kırıklığı,yine ümitsizlik,yine sensizlik Ve yıne sessızlık.. Yazı özledim. Sıcak gecelerde seninle konuştuktan sonra gelen ferahlığı özledim. Gülüşünü özledim, taklitlerini, Perdenin ardından gizli gizli beni seyredişini, Geriden yaktığın lambanın ışığında içtiğin sigarayı özledim. Bir gölge olup camlarda bekleyişini Arka penceremin neşesini özledim Seni özledim.. Yaz aşkım şimdi nerdesin? esra kayaalp 2002 |