Yine Başımda Duman
Yine başımda duman,
Sırdaş oldu efkârım, Geçmek bilmeyen zaman, Durdu sanki saatim, Yoldaşım anılarım, Yalnızlık arkadaşım. Simdi yok ya yanımda, Boşa geçer yıllarım, Öyle bekler dururum, Şu anlamsız dünyada, Teselliyi ararım, Yalnızca şarkılarda. Ne talih güldü bana, Ne şansım yaver gitti, Yenik düştüm zamana, Bir ömür böyle geçti, Yenildiğim sevdanın, Çilesi bana yetti. Yinede razıyım , Çilenin alasına, Bir gülüşü merhemdir, Bu gönül yarasına, Bırak böyle kalayım, Düşmüşüm sevdasına. İflah olmasa da , Müzmin gönül yarası, Ne çıkar kanasa da, Olmuşum müptelası, Sevdanın en karası, Ben de gönül yarası. |
belki de bu son çığlığımdı,
inna lillahi ve inna ileyhi raciun’a inanmışım,
isyanım; sevgisiz, bomboş zamanlara.!
SEN’den sonra,
Kocaman bir hiçtir her şiir, her çığlık…
...
kutlarım sayın İŞBİLİR
çok samimi bir çalışmaydı