Artık beyazlardayım, kefen gibi, saçım ak...
Aklara bürünmüşüm, olmuşum bak pir-ü pak.

Umutları bitirdim, herşey hak ile yeksan.
Yaşananlar yalanmış, dönüp geriye baksan.

Bakmam artık arkaya, yok ki bir şey koyduğum,
Herşey rızık savaşı tek kaşıkla doyduğum.

Bende birşey kalmadı, isteyenlere verdim,
Sade sevdam yanımda, onu terk edemedim.

Ben hazırım gitmeye, doğ ey ölüm güneşi.
Doğuşunla beraber, kaldırsınlar şu leşi....

Biliyorum sevenler, dökecek göz yaşını.
Kim ağlamaz cananın görünce na�aşını....

Göreceğim sorguda, aklımca hesabım denk,
Kalsın artık dünyada, kandığımız yedi renk.

Ben hazırım gitmeye gel ey ölüm meleği,
Özlemişim gerçekten kader yazan Felek�i

Şirret-i bela haller, melekliğe uyar mı?
Eğer öyle isen, Hak, adın melek koyar mı?!...

Zümrüt anka gibisin, bindir beni üstüne,
Götür gökte saydığım, yedi katın üstüne.

Seni gören titrermiş, bana öyle dediler.
Bak karşımda durursun, yalan mı söylediler.

Ne titreme var bende, ne soğukluk bedende...
Izdıraplarım dindi, huzur buldum sayende

Sen ey ölüm meleği, kurtarsana şu candan,
Usul gel, çek kapıyı, görmesinler arkandan,

Ben hazırım gitmeye, bittiyse dolan vade,
Sun kadehi içeyim, ecel bize son bade.

Çek lambada fitili, aşağı çeker gibi,
Çek acizin ruhunu, yağdan kıl çeker gibi...

Dönen zerre kalmasın, herşey aynıyla vaki
Sonsuz sessizliğine, düşsün evren, o anki.

Ağırlıklar, şekiller, mesafeler kalmasın.
Sadece gül kokusu, benden eksik olmasın.

Yedi rengi olmayan bir aleme dalayım,
Sevginin sonsuz nuru ile aydınlanayım.

Nurun rengi var mıdır? Bunu ben de bilemem.
Karşıma ayna koyup, kendimi seyredemem.

Hissettiğim şeffaflık, belki yeşil - buz mavi,
Mekansız bir muğlaklık, sanki saman alevi.

Görür gönül gözlerim, yedi rengin dışını,
Kal-u bela’dan başla, hesaplarken yaşımı.

Sayı üstünde sıfır, hendesede tek rakam.
Âli Bir’e yolcuyum, O’dur ilahi makam.

Tenim sen de hazır ol, aslına döneceksin.
Çağlayan zaman ile, sen de çürüyeceksin.

İ.Büyükyörük. /İST.