Kirlidir elleri gecenin
Kirlidir elleri gecenin
Soğuktur üşür kalpler yalnızlıktan Son sığınağını da çaldılar Bir köşeye fırlatıp attılar insanlığı Kimse dönüp bakmadı Türküleri susunca sazların Beyazlığı çalınmaya başladı kızların Mataralarına acı doldurdu yiğit delikanlılar Duvar diplerinde sabahı bekleyen oldular Ezildi hoyratça gülün en yeşil yaprağı Ölü bedenler ne bilsin tepki koymayı Bir yosunda kaldı artık gerçek renk Bir karanlıkta Dağlar soyuluyor duyan yok Batar bir gemi sarsılan dünyanın raylarında Bir inatla baş uzatır kardelenler Bir yavru kuş uçmaya davranır Bir rüzgar dalgalandırmaya çalışır denizi Son mısraı belirmiştir artık şiirin Kirlidir elleri gecenin Nuh Keniş |