Sözlükte “asıl”, “esas” anlamlarına gelen anne, terim olarak, çocuğu olan kadın demektir. Bu açıklamalar “anne” yi tanımlamak için yetersizdir. Çünkü anne bir insanı rahatlatacak, mutlu edebilecek her şey demektir. Anne, şefkat demektir, fedakârlık, karşılık beklemeden vermek demektir.

Anne yapıcıdır; yuvayı yapar, kalbi onarır. Anne toparlayıcıdır; aileyi bir arada tutar. Anne toplumsal kültürün taşıyıcısı ve aktarıcısıdır. Anne maddi ve manevi gelişmemizi sağlayan ana unsurdur. Ruhsal ve bedensel gelişmemizin sağlıklı olabilmesi için anne sütüne; sağlam, karakterli bir kişiliğe sahip olabilmemiz ve mutlu bir aile, huzurlu bir toplum oluşturabilmemiz için de anne sevgisine ve şefkatine ihtiyaç duymaktayız.

Türk toplumunun ahlaki değerleri anneyi, sevgi, saygı ve hürmet abidesi olarak telakki etmektedir. Böylece kadına, anne olarak kutsiyet atfedilmektedir. Bu anlayış atasözlerimize de yansımıştır.

“Ana milleti yoğuran mukaddes eldir.”
“Ana gibi yar olmaz.” Bunlardan birkaçıdır.

Annenin doldurulamaz yeri çocuk tarafından her zaman ve her konumda hissedilmektedir. Orhan Seyfi Orhon’un aşağıdaki dizeleri bunu en güzel şekilde ifade etmektedir.

Bir hırçın çocuğum değişmez huyum.
Seneler geçse de ben yine buyum!
Senden umuyorum teselli yine!
Bugün şefkatine muhabbetine.
Zanneder misin ki yok ihtiyacım?
Belki eskisinden daha muhtacım
Unutmayalımki ne olursa olsun anay isyan olmaz......................

kutlarım toprağım kutlarım

dünyaya getrmek
veya gelmek de suç olur bazen
oysa yaşiamak güzeldpr gardaş
her şieye rağmen

sonunda acı çekmişte olsan
saadetı de tattın sen

yüreğinize sağlık dost tebrik ederim

Sancılarım artmakta,
Dayanacak takat kalmadı nerdeyse,
Bu sonu gelmeyen zifiri karanlık gecelerde,
Doğmayacak şafağı beklemeye.
Bende uykusuz gecelerde soluksuz nöbetteyim ama,
Umutlarım hiç bir zaman büyümedi,
Büyütemedim,büyümüyor be anne!!!!!!!


acını derdini anneye anlatan bir şiirdi
kutlarım ve dilerim umutlarınız gerçekleşsin gün güzell doğsun
yeşersin yaze filizlerkutlarım güzel şiiri
saygılarımı bıraktım sayfana gönül dolusu

Doğmayan güneşin müdavim bekcisi oldum,
GÜZELDİ..YÜREĞİNİZ VEDE KALEMİNİZ< DERT GÖRMESİN

Sancılarım artmakta,
Dayanacak takat kalmadı nerdeyse,
Bu sonu gelmeyen zifiri karanlık gecelerde,
Doğmayacak şafağı beklemeye.
Bende uykusuz gecelerde soluksuz nöbetteyim ama,
Umutlarım hiç bir zaman büyümedi,
Büyütemedim,büyümüyor be anne!!!!!!!

samyeli sayfanda güzel bir şiir yürekten duyuş ve sesleniş
sağlıcakla kalın

Safiye Hanım !
Yine anlamlıydı .

Bende uykusuz gecelerde soluksuz nöbetteyim ama,
Umutlarım hiç bir zaman büyümedi,
Büyütemedim,büyümüyor be anne!!!!!!!

Yüreğin derinliklerinden gelen bir haykırış bu.. anlamlı dizelerdi arkadaşım... sevgiler sunuyorum... bahtın güzel olsun, şiir tadında kal...

Gecenin karanlığında Bu Dünyaya gelmişsin ama
sen geldikten sonra şafak sökmüş...Güneş kendini göstermiş..
Her şafak attığında umutlar yenilenmiş..
Çok duygusaldı..Yürekten Tebrikler...Hemşerim ..
Aydından saygılarımla ...

ANAYA DERT YANMAK...AH ANALAR ÇOCUKLARI İÇİN NELER DÜŞÜNÜRLERDE DÜŞÜNDÜKLERİ OLMAZSA KAHROLURLAR...HOŞ DİZELERDİ...YÜREĞE SAĞLIK...RABATLI