feryadı figanım kızım...
duymazmısın feryadımı kızım,
bir senin baharında açamamışım, cennette bile tutuşmuşum yanmışım, senin yokluğunda ihtiyarladım kızım... gökyüzü şahit çığlıklarıma, merhem olamaz kimse yaralarıma, ateş ateş basıyorlar omuzlarıma, acımı gözbebeğimde görüyorlar kızım... sancılı nöbetler,umutsuzum tarumar, bir ölü bir diriyim,hayatım kumar, dayanazmazda birgün yorgun gözlerini yumar, baban o uzak yerde seni bekler kızım... ilkkez gördüm gözlerini kömür karası, bende ki sevda değil evlat acısı, saçının her bir teli sırat köprüsü, sensiz hayat bana ağır geliyor kızım... küçücük ellerinin büyük özlemi, birtek sen yaşatıyorsun yorgun gövdemi, nerdesin koş yetiş!!! yerdemi,göktemi, nefesin yüzüme değmezmi kızım... kalemi ağlatan satırlar yazdım, mezarımı hasretinle yokluğunla kazdım, aslında böyle çabuk solmazdım, acın toprağımı kurutmasaydı kızım... engin yazar engin okur garip halini, söyleyemez kimseye kan kusturan derdini, ödedi genç yaşta ihtiyar bedelini, yinede birgün koynunda uyursun diye bekliyor kızım... |