DOĞDUN
Doğdun, ey çocuk sen doğdun, ağlıyordun.
Ciğerlerine dolan oksijen yaktı ilk bedenini… Sonra emekledin, eline batan taşlar ağlattı seni. Yürümeye başladın, düştün ağladın. Çocuk oldun; ulaşamadıklarına ağladın. Genç oldun; sevdiğine ulaşamadın, ağladın. Yetişkin oldun, çocuğuna, eşine, hayatına, ağladın. Yaşlandın; kaybettiklerine ve kaçırdıklarına ağladın. Ya öldün; arkandan kaç kişi ağladı… |