Zalim Gurbet
Anadan sıladan, ayrı düşene,
Kucağını açar, dost diye gurbet, Eşine dostuna, haset çekene, Elini uzatan, dost diye gurbet. Hayata bir anlam kazandıran ahhh, Keremin dilinden arşa çıkan vahh, İnsanı Allaha, götüren tek rahh, Gönüller içinde, yaşanan gurbet. Herkes gurbettedir, kim ne arıyor, Kendini kaybetmiş elden soruyor, Hasret çöllerinde, narda yanıyor, Çepe çevre sarmış her heryanı gurbet. Gurbet bir ateştir, yakar insanı, Dar eder başına, yıkar dünyanı, En sonda eline, ölüm fermanı, Yazıp sıkıştırır, bu zalim gurbet. . |