"ben,"kaç hasrette ağıt yaktım gözlerine
"ben," kor ateşlede yaktım ellerinin özlemini
hangi,rüzgarlardan medet umdum da
hangi ayrılıklarda buldum seni...
..............................................................
yukarıdaki dizelerde "ben" kelimesi özneyi göztermektedir, halbuki bu dizelerde gizli özne vardır ve dizeyi taşıyabilir, bu "ben" leri kaldırırsak şiir mükemmel olur.
............................................................................................
eğer gelmelerim caydıracaksa seni gidişinden
yazık olur dönüşüne....
ve ben,şimdi en kanadığım yerden susuyorum gidişine...

hoşçakal..
.........................................................................

Herşey bir tarafa şiir gerşekten çok keyifli idi.Konu ve vurgu, akıcılık, giriş-gelişme-sonuç halkası çok iyi.Ve şiir hayli özgün.
Bunun dışında benim için hissetdirdiklerine gelince...Anadolu kokuyor şiir, eski zamanlarda kalan o büyük aşkların, çıkmazların, sorguların, umutların kokusunu duyuyorum. Canan canına büyük bir aşkla bağlıdır, bakmayın siz dizelerdeki anlama, kelimelerin arkasına bakıldığında sevgiliye duyulan özlem ve umut görülebilecektir. Maşukun aşukuna duyduğu temiz ve kirlenmemiş duyguları bütün dizelere sinmiştir. Peki bu güzel kız sevgilisini beklerken, sevdiği delikanlı nerlerdedir? Hangi uçurum diplerinde, hangi eşkiyanın namlusunda, hangi canın pazarlığındadır? Şurası kesinki, bunu o güzel kız da bilmektedir ki, sevdiği adamın her an kalbindedir, biraz sitem koksada bakmayın siz, canan canını hala sevmektedir.