Kara Gözlerini
Bir sonbahar akşamı tutuldum aşk ateşine
Bir güneş gibi doğdun o gün üşüyen yüreğime Her yerde senin bakışını aradım senin sıcaklığını Başkası girmedi o günden beri mahruk gönlüme Efsunlu gözlerinle sevdanı kalbime işledin O gün bir genç kız edasıyla , işler gibi danteli. Bir dost sıcaklığı görmeyen ruhuma yerleştin Bir ışık demeti gibi süzülerek gönlümden içeri Dağ erir,taş erir sevda yüklü bakışlarından Bir tutku ki bitmez ahu gözlerine benimki Bir farkı yok keremi,Ferhatı yakan sevdadan Ne benden eser kaldı ne gururumdan Sana rastladığım o anlamlı günümden beri Nasıl canda kurşunun izi kalırsa ebedi Kalbime öyle kazıldı amansız bakışların Senden önce kalbime destursuz girenlerin Okunur mu senden sonra oracıkta hiç asamesi Kalbim küçük bir serçe gibi ürperdi tutkudan Özenle yaratmış gözünü,kaşını ulu yaradan Daha dün koşarken tay gibi her güzel ardından Bakmaz tanımaz oldu gönlüm hiç bir güzeli Söyle hangi can sevdi seni benim kadar içten Hangi gönülde serilip taht kurdun böyle sen Bir tek benim dünyada,seni ölümüne seven Işık yapan bir ömür kendine, o kara gözlerini |