SAVRULDUK SAMAN GİBİ BİR RÜZGÂRA KAPILIP
Savrulduk saman gibi bir rüzgâra kapılıp.
Yandık her ikimiz de ateşlere atılıp. Gittik gözümüz bağlı bir sevdaya kapılıp. Düştük, gittik ardından serabı gerçek sanıp. Şimdi sen de ben gibi mutsuzsun biliyorum. Mutluyum desen de sen, asla inanmıyorum. Çünkü ben de sen gibi yalanlar söylüyorum. Söylenen yalanlarla kendimi gizliyorum. Gözlerden akan yaşlar kalbimize akıyor. Yüzümüz gülse bile kalbimiz kan ağlıyor. İkimizin kalbi de öyle bomboş duruyor. Seni çok, çok sevsem de geri dönmek olmuyor. (İZMİR / 11 Nisan 2008) Ertuğrul ERDEL |
saygılarımla