ISSIZ BAHAR
Hazin ıssız bir mevsim adı sonbahar
Sararan yapraklar sararan yüzler Toprağa karışan yapraklarla beraber Seven kalpteki ümitler, hayaller Kuşlar bile terk ediyor çıplak dallarI Yalnızlığa mahkum ediyor, masum ağaçları Yine dimdik göğe yükseliyor Sanki yalnızlığına gururu ile isyan ediyor İste sonbahar işte ben Bir ağac kadar yalnız ve doğa kadar sessiz Çırpınan havalarda, ne beni,ne onları Saracak, koruyacak heyhat kimse olmayacak. 1976 |