YAKARIŞGecenin karanlığını dinliyorum sonra kırakıyorum kendimi,gözlerimi kapayıp. gidiyorum,bilmediğim uçurumlar çekiyor bedenimi........ açamıyrum gözlerimi Sonra....... Bir hıçkırık düğümleniyor boğazıma, karanlık sanki yalvarıyor: ’’Bozma sessizliği ne olur, ben geceyim,karanlığım,terkedilmişliğin koynunda yapayalnızım, ne olur bozma sessizliği’’ siyahın içinde kaybolmak istiyorum, açılmıyor gözlerim eklem yerlerimden başlıyor büyük isyanı ruhumun ölüm hücüm ediyor beynime görmediğimi görerek gidiyorum boynunda isli bir iple bırakıyorum kendimi sallanırken darağacında Nesimi....... |