[ Bir Dostla MsN de Yazışıyorduk,
Baktımki şiir gibi sözler,
Kendisinden müsade alarak, Ve hiç bir şey katmayarak buraya ekledim,
Dostun ismi bende saklı, ismini yazmak istedim, müsade etmedi,
Sadece Bingöl yolcu de yeter dedi.
Bende o söze sadık kalarak şiirin ismini bingül yolcusu koydum.
şiirin hikayesi budur.
selam ve dua ile.
Furkan Evren Nezir

Bazen sormak istiyorum bu muvahhidler zümresine

neyi konuşuyorsunuz kimin diliyle konuşuyorsunuz diye

ah dostum

ne diyeyim sen peygamber gibi konuşsan

ben de seni bir bilal bir ammar gibi dinlesem

bir huzeyfe bir musab gibi

ne işi var ellerinde felsefi terimler sözlügünün
ne işi var sende bu karizma denen illetin

ne işi var sende bu bir adım önde olma hastalığının

benimle yürü ne olur ben yorulunca benimle otur

böyle yap çünkü ben seni ancak böyle dinleyebilirim

kime konuşuruz biz konferans salonlarında

ne üretiriz o akademik cübbelerin içinden

kim anlar sonra bizi

al işte sana

hermönetik

al işte sana epistemoloji

buyur götür bunları

sokakta kağıt toplayan hurdacıya

akşam pazar artıkları için çalışan yoksullara

asgari ücretliye.
bu adamların bana duadan önce bir söz söylemeleri gerek

Sen kime konuşuyorsun diye

bu sokakta senin dinin geçmez arkadaş

siz diye kaşımalıyız birbirimizi

payeler dağıtarak her yorumun ardından

demeliyizki hocamız falan yerde prof

yada bir dernek başkanı

yada yada ya da...
ama neden kimse aramaz ayşeyi

kocası ölmüş bu mağduru

oysa o çocukları için ilaç alacak ama para yok

ama dost yok

bana ne senin hermenotiğinden dese çocuğuda bu kelimeye sövse

reva değilmi bu zillet bana

yangın bir ciğerle

mehmet akifin dediği gibi

ya rabbi ya cebimde on liram olaydı

ya da haysiyetim olmayaydı

bir yoksula yardım edememenin acısıyla söylemiş bu şiiri

Bu şiir bana ait değildir,
Bingöl yolcusunun,
Yürekten dökülen, sözleri.

Selam ve dua ile.
Furkan Evren Nezir