SEVDANIN YAZ BAHÇESİ
ellerini tutsam tertemiz bir denizin ucunda
gözlerin gözlerimden ayrılmasa bir an ışıl ışıl bir güneş havada hiçkimse bozmasın karemizi aman bir fotoğrafada sıkışmasın sakın geçmiş bir anda eski hatıralarda güllerini kurutmadım bakın hala odamdaki yeşil vazomda belki ruyadır hep kurduğum ikili deliliktir yaşadığımız kimbilir dünya dışında belkide uyum farkedermi nasıl olsa mutluyum sevdanın yaz bahçesinde ellerimde bir demet gül sözlerim büyür gözlerinde olmuşum sanki bül bül hırsızlar diyarında sözlerim güç sevdiğim kalbimi aldı ödünç kulağımda şarkıların sarhoş sesi üzerimde ölümün bir elbisesi ve sessizliğe gider oyunun son perdesi seyirciler oyuncular dağılır teker teker yaşadığım bir tiyatroymuş dersem eğer bir kaç gülüş kalır yüreğimde yer yer |